Pożegnania nadszedł czas

Miejsce w którym bywałem, spałem, piłem, jadłem, imprezowałem, w końcu mieszkałem. Miejsce, które towarzyszyło mi praktycznie od początku mojego życia w Poznaniu, czyli od jakiś 7 lat, zostało oficjalnie opuszczone. Nie ma tam już nikogo znajomego, cztery pokoje i ogromna kuchnia (a może raczej salon?) stoją teraz puste i czekają na nowych, obcych mi ludzi. Całkiem możliwe, że kiedyś przypadkiem tam jeszcze trafię, ale historia Strzeleckiej właśnie się zamknęła. Na zdjęciach powyżej jest tylko garstka osób, które przewinęły się przez to mieszkanie w ciągu tych wszystkich lat i które znalazły czas by pojawić się na pożegnalnym piwku.

Stary kwadrat

Od paru dni w nowym mieszkaniu, więc to dobry czas żeby wrzucić foty ekipy ze starej miejscówki (tym bardziej, że właśnie je zeskanowałem). Saab, Anka, Dębol, Mario, Monia, Olka, Ja

Dzień Kobiet

Dziewczyna pochłonięta lekturą na nic nie zaważała ani na to, że deszcz pada i przestać nie zamierza ani na to, że pora już bardziej nocna niż dzienna.

W innej części miasta:
#1
- Panie, dorzuć pan do wina!
- Stary, nie da rady, mam już kobietę na wyżywieniu

#2
- No i wiesz, stara się mnie pyta czy kwiatka mam dla niej, a ja na to, że ma mi lepiej do sklepu lecieć po piwko czy flaszkę, bo jak to jej święto to stawia, nie?

Sobotnie poranki

chaos wszędzie